Bozyazı'nın ilk haber sitesi: Bir Anı

Mersin İlköğretmen Okulu yatılı öğrencisiyim.

Anamur Orta Okulunu bitirdikten sonra parasız yatılı sınavını kazanarak öğretmen okuluna girdim. Belediye otobüsleri şehir içinde öğrencilere yirmi beş kuruş.

1968 yılının son ayındayız ve ben ikinci sınıf öğrencisiyim.

Sonbahar mevsimi geldi.

Ağaçların yaprakları sararıp solarak toprağın üzerine döküldü. Güz yağmurları başladı. Havalar çok soğuk değil ama bir hayli serin. İnsanı yinede üşütüyor.

Aralık ayı olacak şiddetli yağmur başladı.

Sanki gökyüzü delindi de yere sular boşalıyor.

O kadar yağmur yağdı ki, gelen sel sularından Mersin kentinin merkezine dahi yaya girilmez oldu. Antalya Adana Karayolunun Müftü Deresi üzerindeki köprü yıkıldı. Askeri güçler buraya geçici olarak demir bir köprü yaptılar.

Müftü Deresinden giden sel suları limon, portakal ağaçları, birkaç diri sığırı, tahta parçaları üzerinde tavukları denize sürükleyip götürüyor. Metre kareye yüz doksan dokuz buçuk kg. yağış düşmüş. O yıllarda Mersin kent merkezinin nüfusu da doksan bininin biraz altında olsa gerek.

Okulda yedi yüzden fazla yatılı erkek öğrenci var.

Su baskını nedeniyle elektrikler kesik, sular akmıyor.

Su ve elektrik olmayınca okulda normal yemeklerde çıkmadı.

Şehirde ekmek çıkarılmayınca ekmek de yok.

Pirinç kuru fasulye karışımı bir yemek çıkardılar bir akşam onu yedik. Sabahtan itibaren de okulu bir hafta tatil ettiler.

O gece okulda yattık. Birkaç öğrenci ve sivil olmak üzere sabah Anamur'a otobüsle hareket ettik. Çeşmeli Köprüsü yıkılmış. Deniz motoru ile denizden karşı tarafa geçtik. Başka bir araca sanırım minibüs olacak bindik. Bu araçla Susanoğlu'na kadar vardık. Deniz dalgası dağlardan gelen sularla karışmış her taraf göl haline gelmiş.

Buradan da sandalla karşıya geçip bir kamyona bindik.

Öğrendiğimi kadarı ile kamyon Ali Ceviz denilen birine aitmiş.

Kamyon Gülnar tarafından Silifke'ye küçükbaş hayvan getirmiş, kasanın içi hep hayvan dışkısı.

Silifke'nin anayol üzerindeki köprüyü geçtikten sonra yoldaki sel suları, kamyonun lastiklerinin yarısına kadar çıkıyor. Neyse Taşucu'na kadar da böylece geldik.

Taşucu'n da tekrar bir minibüs kiraladık binerek Anamur'a doğru yolumuza devam ettik.

Babadıl Köprüsüne kadar bir sorunla karşılaşmadan geldik.

Oraya gelince baktık ki, köprü biraz hasar görmüş. Altından sel suları delicesine coşkun akıp gidiyor. Minibüsün sürücüsü yolculara dedi ki: "Siz inin yaya olarak köprünün karşısına geçin, arkadan ben de minibüsü boş olarak karşıya alıyım. Bir şey olursa kadere kısmet."

Minibüsten indik tek sıra köprüden karşı tarafa, yani Anamur tarafına geçtik. Arkadan minibüsü de sürücü geçirdi. Tekrar bindik ve Akyaka Köprüsüne kadar geldik. Akyaka Köprüsü biraz çökmüş ama suya tamamı ile batık değil. Gözsüzce Köprüsünde bir sorun yoktu.

Gözce'de Jandarma Karakolundan Anamur'a telefon açtılar.

Akyaka Köprüsünde Jandarma önlem almış bekliyor. Jandarma kontrolünde köprüden karşıya yaya olarak geçip orada bekledik.

Anamur'dan Burhanettin Usta otobüsle gelerek bizi aldı ve yolumuza devam ettik. Ben Bozyazı'da indiğim zaman saat gecenin on ikisine gelmişti. O yıllarda Bozyazı beldedir. Biz de beş km. içeride Tekedüzü Köyünde ikamet ediyoruz. O saatlerde köye gitmem zaten mümkün değil.

Bozyazı'da akrabamızın evine uğradım onlarda kaldım.

Sabah da köye gittim.

Ahmet Yılmaz / diğer yazıları